W laboratorium – niezależnie, czy chodzi o zaawansowaną jednostkę badawczą, dział kontroli jakości w przemyśle farmaceutycznym czy rutynowe analizy środowiskowe – wszystko zaczyna się od czystości. Czystości nieprzypadkowej, lecz metodycznej, kontrolowanej i możliwej do odtworzenia. Filtracja, choć nierzadko traktowana jako etap technicznie „przezroczysty”, stanowi filar, na którym opiera się rzetelność każdego eksperymentu.

W tym kontekście pojawia się pytanie pozornie proste, a w praktyce decydujące: czy wybrać filtr sterylny, czy niesterylny? Od tej decyzji zależeć może nie tylko poprawność wyników, ale również bezpieczeństwo procesów, trwałość sprzętu i zgodność z normami. Ten przewodnik powstał po to, by uporządkować kluczowe różnice, funkcje i zastosowania obu typów filtrów – i pomóc Ci wybrać właściwe narzędzie, zanim pierwszy mililitr próbki przepłynie przez membranę

Wyobraź sobie barierę cieńszą niż warstwa hydrofobowa na szalce Petriego – niemal niewidoczną, a przy tym zaprojektowaną z precyzją godną spektrometru mas. To właśnie ona, ta niepozorna membrana, staje się selektywnym sitem molekularnym: przepuszcza to, co pożądane, zatrzymuje to, co zbędne – wszystko z rozdzielczością rzędu mikrometrów.

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO) w 2023 roku wydała normę EN ISO 7704:2023, która precyzuje wymagania dotyczące testowania wydajności membranowych filtrów stosowanych do retencji oraz bezpośredniego wyliczania mikroorganizmów za pomocą metod hodowli.